Ο όρος «Ευρύτερη Μέση Ανατολή» (Wider Middle East) αποτελεί μια νέα γεωστρατηγική αφήγηση των ΗΠΑ και ως τέτοια χρήζει προσεκτικής αναλύσεως από όλους όσοι πιστεύουν ότι οι «αφηγήσεις» εκπροσωπούν πολιτικές -και άρα και ιστορικές- τάσεις και οι τάσεις αυτές δημιουργούν με τη σειρά τους «πραγματικότητες» η σύγκλιση των οποίων αποτελεί γεωστρατηγική αλήθεια με υλικά, χειροπιαστά αποτελέσματα, άνευ εισαγωγικών.

Το βιβλίο του καθηγητή Ι. Θ. Μάζη πραγματεύεται ακριβώς αυτές τις πολιτικές και ιστορικές τάσεις στη Μέση Ανατολή και τους παράγοντες που εμπλέκονται στο πολυεπίπεδο σύστημα των πολιτικο-πολιτισμικο-αμυντικών ψηφίδων που συνθέτουν τη γεωπολιτική εικόνα του ασταθούς αυτού γεωγραφικού συμπλόκου.

Αποκαλύπτει με σοβαρή τεκμηρίωση τους λόγους της δημιουργίας του «Μετώπου των Αντιδρώντων» στην αγγλο-αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ όπως και τα βαθύτερα αίτια της επεμβάσεως αυτής. Οι ομολογίες και τα στοιχεία που παραθέτει δεν επιδέχονται αμφισβητήσεως και προέρχονται κατά βάσιν από έγκυρες αγγλο-αμερικανικές και διεθνείς πηγές. Με το ίδιο κριτικό, νηφάλιο και αναλυτικό πνεύμα που χαρακτηρίζει την ψυχρή γεωπολιτική ανάλυση προσεγγίζει τα ζητήματα Αστάθειας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, εστιάζοντας στο Κουρδικό Ζήτημα, στην αντιπαράθεση του Ισλαμιστικού Κινήματος με τη Δύση και το Ισραήλ, τις ρωσικές εμπλοκές στη γεωστρατηγική ισορροπία της περιοχής και το συντελεστή «Τουρκία» στο ρευστό γεωστρατηγικό περιβάλλον της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής.

Ο παράγων της ενέργειας και των ενεργειακών οδών στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή αποτελεί έναν από τους βασικούς κορμούς της γεωπολιτικής ανάλυσης του καθηγητή I. Θ. Μάζη για την εξαγωγή των συμπερασμάτων του. Συμπερασμάτων τα οποία, σε συνδυασμό με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στη γείτονα Τουρκία και την κυρίαρχη νεο-οθωμανική γεωστρατηγική αντίληψη της 'Αγκυρας, την οποία αναδεικνύει ο συγγραφέας, αφορούν τα μέγιστα το σύγχρονο Έλληνα αναγνώστη που θέλει να παραμένει μακριά από ιδεολογικές προσηλώσεις και πολιτικούς συναισθηματισμούς. Η προσέγγισή του είναι αποκαλυπτική του κυνισμού της διεθνούς πολιτικής, καθώς, όπως αναφέρει και ο ίδιος ο συγγραφέας, «Δεν διδάσκει κανενός είδους ηθική, διότι τότε θα προτιμούσε να επιλέξει, για παράδειγμα, την οδό της ιεροσύνης. Διδάσκει απλώς γεωπολιτική».