ΓΙΑΤΙ Η ΓΗ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

«Η Γαία, η ζωντανή Γη, είναι ηλικιωμένη και δεν έχει πια το σφρίγος που είχε πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Αγωνίζεται για να προστατεύσει τη Γη και τις μυριάδες μορφές ζωής που υπάρχουν σε αυτή από την αναπόφευκτη αύξηση της θερμότητας που εκπέμπει ο Ήλιος. Όμως, επιτείνοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, μία από εκείνες τις μορφές ζωής, οι άνθρωποι, εριστικά ζώα οργανωμένα σε φυλετικές ομάδες που ονειρεύονται μέχρι και την κατάκτηση άλλων πλανητών, προσπάθησαν να κυβερνήσουν τη Γη αποβλέποντας μόνο στο δικό τους όφελος.

Έχει έρθει η ώρα να σχεδιάσουμε μια υποχώρηση από το αδιέξοδο στο οποίο μας οδήγησε η λανθασμένη χρήση της τεχνολογίας. Είναι προτιμότερο να υποχωρήσουμε τώρα, όσο έχουμε ακόμα την ενέργεια και το χρόνο να το κάνουμε. Όπως και ο Ναπολέοντας στη Ρωσία, πρέπει να θρέψουμε πολλά στόματα, και οι πόροι μας θα μειώνονται καθημερινά όσο θα παραμένουμε αναποφάσιστοι».

Για χιλιετίες το ανθρώπινο είδος εκμεταλλευόταν τη Γη χωρίς να υπολογίζει το κόστος. Σήμερα, καθώς η θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνεται και αλλάζουν δραματικά οι καιρικές συνθήκες, η Γη έχει αρχίσει να αντεπιτίθεται. Ο Τζέιμς Λάβλοκ, ένας από τους θεμελιωτές της περιβαλλοντολογικής σκέψης, υποστηρίζει με πάθος και ποιητικότητα ότι, παρόλο που η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πλέον αναπόφευκτη, δεν είναι αργά για να σώσουμε ένα μέρος τουλάχιστον του ανθρώπινου πολιτισμού.

Ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο άνθρωπος όχι μόνο βρίσκεται ένα βήμα πριν να καταστρέψει τη Γη και τον εαυτό του, αλλά και ότι οι περισσότερες εναλλακτικές «θεραπείες» που έχουν προταθεί είναι λανθασμένες. Θα πρέπει να προβούμε σε δραστικές ενέργειες για να διασφαλίσουμε το μέλλον της ανθρωπότητας και του πολιτισμού μας. Η Γαία, η ζωντανή και αυτορυθμιζόμενη Γη, θα φροντίσει τον εαυτό της, όπως έκανε πάντα. Είναι ύβρις εκ μέρους μας να φανταζόμαστε ότι δε θα το κάνει.