Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chιreau το 1968 στο Thεαtre d'Aubervilliers, στο Παρίσι.

Το 1978 εκδόθηκε το Πεθαίνω σαν χώρα, το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα Κατάλογοι 1-4 και το 1983 το θεατρικό του έργο Η Νέα Εκκλησία του Αίματος. Ακολούθησαν : Η Ανθρωπωδία. Η Ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία (πεζογράφημα), Κατάλογοι 5-8 (1986-ποιητική ενότητα), το Ύψωμα (1990-θεατρικό έργο), Η 'Aγνωστη Αρμονία του 'Αλλου Αιώνα (1992-θεατρικό), Κατάλογοι 9-Οι Ορισμοί (1994-ποιητική ενότητα), Η Αρχή της Ζωής (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου) και Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή (2000-θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου).

Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gιrard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltθs, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα.