Σε αντίθεση με τους πολέμους ή τις αυτοκρατορίες, ο έρωτας δεν αφήνει ίχνη για τον αρχαιολόγο-τα γραπτά φιλιά είναι το μόνο που μένει από τη σύντομη, φλογερή αλχημεία του ανθρώπινου πάθους. Ο Έζρα Πάουντ κάποτε περιέγραψε τις μεταφράσεις των αρχαίων συγγραφέων ως «προσφορά αίματος στα φαντάσματα».

Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να δώσει μια ζεστή πνοή ζωής στα ερωτικά ποιήματα και στις επιστολές και των μεγάλων αλλά και των άγνωστων, χαμένων εραστών της αρχαίας Μεσογέιου. Πολλοί θα ξαφνιαστούν ανακαλύπτοντας ότι τα λόγια που ειπώθηκαν πριν από δύο χιλιάδες χρόνια είναι τόσο δροσερά, παθιασμένα και καμιά φορά αυθάδη, όσος και οι ωμοί στίχοι των σημερινών τραγουδιών τα γραπτά των αρχαίων ποιητών που περιγράφουν παιχνίδια, καβγάδες, ερωτοτροπίες δεν είναι σκιά, αλλά καθρέφτης των δικών μας εμπειριών, και στο βιβλίο αυτό εικονογραφούνται με ζωηρές εικόνες από την αρχαιότητα, που όμως, δεν απέχουν πολύ από τη σημερινή τεχνοτροπία.